Het zenuwstelsel bestaat uit twee hoofdonderdelen: het centrale en het perifere. Het centrale zenuwstelsel omvat de hersenen en het ruggenmerg.
Het perifere zenuwstelsel omvat de perifere zenuwen, die impulsen geleiden, informatie overdragen en een verbinding bieden tussen het centrale zenuwstelsel en de rest van het lichaam. Ontsteking van deze zenuwvezels leidt tot de ontwikkeling van neuritis.
In dit artikel leert u over de soorten neuritis, de symptomen en oorzaken van deze aandoening, evenals manieren om ermee om te gaan.
Neuritis essentie en soorten
Neuritis is een medische term waarmee ontsteking van een perifere zenuw of zenuwen wordt aangeduid. Het uit zich in het optreden van pijn, gevoelloosheid, zwakte of functieverlies in het getroffen gebied.
De oorzaken die kunnen leiden tot de ontwikkeling van neuritis zijn divers. Ontsteking van de perifere zenuwen kan te wijten zijn aan infectie, trauma, toxines of auto-immuunziekten, waarbij de symptomen kunnen variëren afhankelijk van de aangetaste zenuw.
Optische neuritis
Optische neuritis is ontsteking van de optische (zicht) zenuw en kan leiden tot stoornissen of verlies van het gezichtsvermogen, pijn in en rond het oog en veranderingen in de kleurwaarneming.Meestal leidt het vaststellen van een ontsteking van de nervus opticus (uit het Latijn) ertoe dat specialisten gericht zoeken naar multiple sclerose. Minder vaak is de oorzaak te wijten aan een infectie.
Trigeminus neuritis (ontsteking van de trigeminuszenuw)
Deze zenuw is verantwoordelijk voor de gevoeligheid van het gezicht. Ontsteking ervan uit zich in hevige pijn in het gebied van het gezicht, de kaken en rond de ogen, die wordt uitgelokt door aanraking, beweging en zelfs wind.
Intercostale neuralgie
Uit zich in niet-specifieke pijn in het gebied van de borstkas, die van verschillende aard kan zijn, maar altijd verergert bij ademhaling, beweging en hoesten.
Perifere neuropathie
Perifere neuropathie is een vorm van polyneuritis die meerdere zenuwuiteinden aantast, meestal die welke de ledematen innerveren. Het veroorzaakt pijn, gevoelloosheid, branderigheid, zwakte of verlies van spierfunctie.
Akoestische neuritis (vestibulaire neuritis)
Akoestische neuritis is ontsteking van de gehoorzenuw. Vanwege de specificiteit van de functies die het vestibulaire apparaat uitvoert, zijn de symptomen bij akoestische neuritis duizeligheid, verlies van evenwicht, misselijkheid en braken.
Meestal zijn de oorzaken van de ontsteking viraal en bacterieel van aard, met infecties van de bovenste luchtwegen.
Brachiale neuritis
Treft het brachiale plexus, een groep zenuwen die verantwoordelijk zijn voor de innervatie van de schouder en arm. Opnieuw zijn de symptomen gerelateerd aan pijn, zwakte en verlamming in de schouder en arm.
Ischias
Is ontsteking van de ischiaszenuw. Dit is de grootste zenuw in het menselijk lichaam en loopt van de onderrug via de bil naar het been. De pijn bij een dergelijke ontsteking is zeer hevig, vaak gepaard met gevoelloosheid of zwakte.
Radiale en ulnaire neuritis
Dit type neuritis is een ontsteking van de radiale en ulnaire zenuw. Het verspreidt zich naar verschillende zones van de arm, onderarm en vingers en veroorzaakt zwakte, gevoelloosheid of pijn.
Type neuritis | Belangrijkste symptomen | Veelvoorkomende oorzaken/Differentiële diagnoses | Behandelmethoden |
Oculaire neuritis (Optic Neuritis) | - Verlies van gezichtsvermogen (gedeeltelijk of volledig) | - Auto-immuunziekten (bijvoorbeeld multiple sclerose) | - Hooggedoseerde corticosteroïden (intraveneus of oraal) |
- Pijn bij oogbeweging | - Infecties (bijv. syfilis, Ziekte van Lyme) | - Behandeling van de onderliggende ziekte | |
- Verstoorde kleurwaarneming | - Idiopathisch | - Plasmaferese bij ernstige gevallen | |
Perifere neuritis | - Gevoelloosheid en branderigheid in de ledematen | - Diabetes | - Controle van bloedsuiker |
- Spierzwakte | - Chronisch alcoholisme | - Suppletie met vitaminen (B12, folaat, thiamine) | |
- Verlies van reflexen | - Toxines (bijv. zware metalen, chemotherapeutica) | - Pijnbestrijding (NSAID's, anticonvulsiva, antidepressiva) | |
Auditieve neuritis | - Gehoorverlies | - Virale infecties (bijv. herpes zoster) | - Antivirale middelen |
- Tinnitus (oorsuizen) | - Auto-immuunziekten | - Corticosteroïden | |
- Duizeligheid | - Goedaardige tumor (neurinoom van de gehoorzenuw) | - Balansrehabilitatie | |
Vestibulaire neuritis | - Ernstige duizeligheid | - Postvirale ontsteking | - Medicatie voor vestibulair comfort (bijv. meclizine) |
- Misselijkheid en braken | - Ischemie of beroerte (spoedeisende uitsluiting) | - Rehabilitatie van vestibulaire functie | |
Brachiale neuritis | - Intense pijn in de schouder | - Trauma | - Pijnstillers (NSAID's, corticosteroïden) |
- Zwakte in de spieren van schouder en arm | - Postvirale reactie | - Fysiotherapie voor kracht herstel | |
Trigeminus neuritis | - Acute, elektrische pijn in het gezicht | - Multiple sclerose | - Anticonvulsiva (bijvoorbeeld carbamazepine) |
- Spierzwakte in het gezicht | - Vasculaire compressie van de zenuw | - Microvasculaire decompressie bij ernstige gevallen | |
Intercostale neuritis | - Acute, brandende pijn in het gebied van de borstkas | - Herpes zoster | - Antivirale therapie (bijv. aciclovir) |
- Pijn die verergert bij ademhaling | - Trauma | - Pijnstilling (lokale anesthetica, corticosteroïde injecties) | |
Ischias neuritis | - Pijn langs het verloop van de ischiaszenuw | - Hernia | - Fysiotherapie |
- Spierzwakte in de benen | - Trauma | - NSAID's, spierontspanners | |
- Moeilijk lopen | - Diabetes, tumoren | - Soms chirurgische ingreep bij ernstige gevallen |
*Tabel van de soorten neuritis, hun symptomen, oorzaken, differentiële diagnoses en behandelmethoden
Symptomen van neuritis
De symptomen bij ontstoken perifere zenuwen, behalve die welke betrekking hebben op de optische en gehoorzenuw (die hierboven zijn opgesomd), zijn enkele belangrijke.
Dit zijn ze:
- Pijn
- Gevoelloosheid en tintelingen (paresthesie)
- Spierzwakte
- Verlies van reflexen
- Verminderde of veranderde gevoeligheid
- Spierkrampen en stijfheid.
Hieraan kunnen we ook autonome symptomen toevoegen, omdat, hoewel zelden, neuritis soms het autonome zenuwstelsel kan aantasten. Dit kan leiden tot veranderingen in de hartslag, zweten, xerostomie en problemen met incontinentie van de bekkenreservoirs (blaas en rectum).
Geschikte supplementen bij neuritis
Oorzaken van de ontwikkeling van neuritis
De oorzaken van ontsteking van sommige perifere zenuwen kunnen divers zijn, maar in dit artikel zullen we ons alleen richten op de belangrijkste daarvan.
Infecties
Een van de meest voorkomende oorzaken van het ontstaan en de ontwikkeling van neuritis zijn infectieziekten.
Dit zijn ze:
- Virale infecties: Virussen zoals herpes zoster, herpes simplex, griep, Epstein-Barr-virus of HIV hebben affiniteit met zenuwweefsel en kunnen neuritis veroorzaken.
- Bacteriële infecties: Verschillende bacteriestammen kunnen ontsteking van de perifere zenuwen veroorzaken, wat meer kenmerkend is voor Borrelia (veroorzaker van de ziekte van Lyme), syfilis en lepra.
Auto-immuunziekten
Van de auto-immuunziekten zijn er enkele die kunnen leiden tot de ontwikkeling van neuritis.
Dergelijke ziekten zijn:
- Multiple sclerose: Dit is een auto-immuun demyeliniserende ziekte, waarbij het zeer kenmerkend is dat de optische zenuw wordt aangetast en vaak de eerste manifestatie van de ziekte plotselinge verslechtering van het gezichtsvermogen is (vaak slechts aan één kant), evenals pijn in het oog die diep wordt gevoeld.
- Syndroom van Guillain-Barré: Het syndroom van Guillain-Barré is vrij zeldzaam, maar snel progressief auto-immuunziekte, waarbij in korte tijd verlamming optreedt als gevolg van beschadiging van de perifere zenuwen.
Trauma's
Verschillende fysieke trauma's, waaronder fracturen, druk van botuitsteeksels en andere vernauwingen zoals carpaal tunnel, hernia's en andere, kunnen ook leiden tot compressie en beschadiging van de zenuwen. Hieraan voegen we ook arbeidsgerelateerde trauma's toe, die het gevolg zijn van herhaalde bewegingen.
Metabolische en endocriene stoornissen
Van de metabolische en endocriene stoornissen zijn diabetes en vitaminetekorten de meest voorkomende oorzaken van de ziekte neuritis.
Diabetes is een endocriene metabolische ziekte, waarbij door de hoge oxidatieve stress en als gevolg van hoge bloedsuikerspiegels de perifere zenuwen in het hele lichaam worden beschadigd. Deze aandoening wordt diabetische polyneuropathie genoemd.
Wat vitaminetekorten betreft, hoewel tegenwoordig zeldzaam, leiden tekorten aan vitamine B1, B6, B12 en E tot tijdelijke beschadiging van de zenuwen.
Toxines en medicijnen
Blootstelling aan zware metalen zoals lood, arseen, kwik, pesticiden, fosfororganische verbindingen, alcohol en andere leiden tot zenuwbeschadiging, waarbij de periode waarin deze optreden per stof verschilt.
Van de medicijnen kunnen sommige chemotherapeutica en antivirale medicijnen neuritis veroorzaken als bijwerking, die meestal verdwijnt na het staken van de behandeling.
Oncologische ziekten
Paraneoplastisch syndroom, dat zich ontwikkelt bij de meeste kankerziekten, kan leiden tot beschadiging van het zenuwstelsel, waardoor neuritis ontstaat. In andere gevallen kan compressie door de tumorvorming of metastasen leiden tot beschadiging.
Genetische ziekten
Sommige aangeboren genetische ziekten leiden ook tot beschadiging van de perifere zenuwen en meestal tot snel progressieve invaliditeit.
Diagnostiek
Voor de diagnose van neuritis is in de meeste gevallen een gedetailleerd lichamelijk onderzoek voldoende, maar de procedure kan een grondige anamnese, klinische evaluatie, laboratorium- en beeldvormende onderzoeken omvatten.
Medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek
De arts neemt een gedetailleerde medische anamnese af door gerichte vragen te stellen om informatie over details rond de ziekte van de patiënt te verkrijgen.
Deze omvat het begin, de duur, subjectieve symptomen, evenals de geschiedenis van eerdere en bijkomende ziekten, omstandigheden en andere belangrijke details voor het stellen van een diagnose.
Het lichamelijk onderzoek wordt uitgevoerd door een neuroloog, die tot doel heeft de functie van de zenuwen te beoordelen, inclusief reflexen, spierkracht, coördinatie en gevoeligheid.
Electromyografie
Dit is een functioneel onderzoek dat de elektrische activiteit van spieren en zenuwen meet en dient om de gezondheid van het perifere zenuwstelsel te beoordelen. EMG kan helpen bij het identificeren van zenuwbeschadigingen.
Zenuwgeleiding
Dit is een test die de snelheid van de overdracht van elektrische impulsen langs het verloop van de aangetaste zenuwen meet.
Laboratoriumonderzoeken
Dit soort onderzoeken kan zowel bloedtests als een lumbale punctie (indien noodzakelijk) omvatten.
Bloedtests worden gebruikt om tekenen van infectieuze of ontstekingsprocessen, auto-immuunziekten en andere oorzaken van neuritis, zoals diabetes, vitamine tekorten en andere, vast te stellen.
Een lumbale punctie (onderzoek waarbij een monster wordt genomen van de vloeistof in het ruggenmergkanaal) wordt gebruikt bij verdenking op sommige specifieke infecties en andere oorzaken van ontsteking, meestal auto-immuunziekten.
Beeldvormende onderzoeken
Beeldvormende onderzoeken omvatten meestal magnetische resonantie beeldvorming - MRI. Dit type onderzoek is nuttig voor het visualiseren van zenuwen en omliggende weefsels, vooral bij compressie door tumorziekten, evenals bij hernia's en andere structurele afwijkingen in het gebied van de wervelkolom.
MRI is een goede manier om gebieden met demyelinatie van zenuwuiteinden of de aanwezigheid van ontstekingsveranderingen te visualiseren.
Andere onderzoeken
Andere onderzoeken die kunnen worden toegepast bij verdenking op de ontwikkeling van neuritis zijn zenuwbiopsie en genetische onderzoeken.
Zenuwbiopsie wordt in zeer zeldzame gevallen gebruikt, wanneer andere oorzaken voor het vaststellen van neuritis geen resultaat opleveren. Genetische tests worden gebruikt om ziekten aan te tonen die erfelijke neuropathieën veroorzaken.
Hoe wordt neuritis behandeld
De behandeling van neuritis moet worden beoordeeld op basis van de oorzaak van het ontstaan ervan. Een universele benadering bij alle vormen van neuritis is het gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen. Hetzelfde geldt voor vitamines uit de B-groep, evenals supplementen en vitamines, nuttig voor PNS.
Bij de behandeling van neuritis worden ook medicijnen uit de groep van anticonvulsiva zoals pregabaline en gabapentine gebruikt, die een zeer goed effect hebben op dit soort ziekten.
In zeldzamere gevallen, vooral bij auto-immuunziekten, kunnen corticosteroïden worden toegepast, die de ontsteking snel verlichten en tegelijkertijd de activiteit van het immuunsysteem verminderen. Corticosteroïden worden ook gebruikt bij acute neuritis, in de beginfase van de behandeling, zonder auto-immuunoorsprong.
Als het gaat om een infectieuze oorsprong van neuritis, is de overeenkomstige inname van antibiotica of antivirale medicijnen van essentieel nut voor de etiopathogenetische behandeling van de ziekte.
Bij sommige aandoeningen die verband houden met de verstoring van de integriteit en functionaliteit van bepaalde anatomische objecten, wat leidt tot ontsteking van een bepaalde perifere zenuw (bijvoorbeeld hernia, carpaal tunnel en andere), kan chirurgische behandeling noodzakelijk zijn.
In het Oosten is een populaire methode voor de behandeling van neuritis acupunctuur, die echter niet wordt beschouwd als onderdeel van de conventionele geneeskunde.
Preventie
Preventie van neuritis omvat het aanhouden van een gezonde levensstijl, die een verscheidenheid aan voedingsmiddelen rijk aan B-vitamines en antioxidanten omvat, evenals regelmatige fysieke activiteit om de spieren in conditie te houden en een goede bloedcirculatie te garanderen en controle van chronische ziekten, zoals diabetes bijvoorbeeld.
Daarnaast is het belangrijk dat alle trauma's en infectieziekten die neuritis kunnen veroorzaken adequaat en tijdig worden aangepakt. Het vermijden van schadelijke factoren zoals toxines, alcohol en andere zou ook de kans op de ontwikkeling van sommige vormen van neuritis verminderen.
In sommige gevallen kan de ontwikkeling van neuritis natuurlijk niet worden voorkomen, maar het is toch belangrijk om elke stap te zetten die binnen onze macht ligt voor betere gezondheid en welzijn.
Wanneer moet u een arts raadplegen
De symptomen van neuritis en de oorzaken die het kunnen veroorzaken, zijn voldoende reden tot bezorgdheid. Ons advies is om bij de eerste symptomen die overeenkomen met de kenmerken van neuritis een consultatie met een medisch specialist te zoeken.
Zo kunt u niet alleen complicaties vermijden die kunnen worden veroorzaakt door een mogelijk ernstigere ziekte, maar ook neuritis in een vroeg stadium aanpakken, omdat het zo sneller en effectiever kan worden genezen.
Veelgestelde vragen
Wat is neuritis?
Neuritis is een ontsteking van een perifere zenuw, waarbij gevoelloosheid, pijn, spierzwakte, stijfheid en andere symptomen kunnen optreden, gerelateerd aan het specifieke anatomische gebied dat door de aangetaste zenuw wordt geïnnerveerd.
Wanneer moeten we medische hulp zoeken bij verdenking dat we aan neuritis lijden?
Neuritis heeft een zeer diverse etiologie en kan een symptoom zijn van een veel ernstigere ziekte, dus bij verdenking van een ontsteking van een perifere zenuw adviseren we u om hulp te zoeken bij een specialist.
Welke infectieziekte veroorzaakt het vaakst neuritis?
Herpes zoster, veroorzaakt door het varicella-virus, is het vaakst verantwoordelijk voor infectieuze neuritis, die zich kenmerkt door zeer hevige pijn en langdurige jeuk.
1 reactie
С годините започнах да усещам странни бодежи и мравучкане в ръцете. Статията ми помогна да осъзная, че може да е свързано с нервите. Ще потърся специалист!
Laat een reactie achter