- # Wat is bof
- # Manieren van verspreiding en risicofactoren
- # Symptomen van epidemische parotitis
- # Mogelijke complicaties
- # Is er een vaccin
- # Preventieve maatregelen bij contact met een bofpatiënt
- # Diagnostiek en tests
- # Hoe wordt bof behandeld
- # Wanneer een arts te raadplegen
- # Conclusie
- # Veelgestelde vragen
Druppelinfecties zijn een grote groep acute infectieziekten met voornamelijk virale etiologie en zeer brede verspreiding. Naast individuele gevallen treden ze vaak op als epidemieën en pandemieën.
Hun brede verspreiding wordt bepaald door enkele belangrijke kenmerken:
- Gemakkelijke manier van overdracht van de infectie (luchtwegdruppels)
- Korte incubatietijd
- Hoge besmettelijkheidsgraad.
In dit artikel leert u meer over een specifieke vertegenwoordiger van de groep luchtwegdruppelinfecties, namelijk bof (epidemische parotitis). U zult ontdekken wat de belangrijkste symptomen van de ziekte zijn, welke complicaties het veroorzaakt en hoe we deze gevaarlijke virale infectie kunnen behandelen.
# Wat is bof

Bof, ook bekend onder de Latijnse naam “parotitis epidemica”, is een acute virale ziekte die de klierachtige structuren aantast, vooral de oorspeekselklieren speekselklieren.
Het bofvirus - Virus Parotitidis, is een RNA-virus dat behoort tot de familie van Paramyxovirussen.
De karakteristieke aantasting van de speekselklieren is het gevolg van de zich ontwikkelende ontsteking daarin, veroorzaakt door het virus. De ontsteking veroorzaakt de grote zwelling en uitpuiling van de lymfeklieren in de hals.
Naast de speekselklieren treft de bof ook de testikels. Daar ontwikkelt zich een ontstekingsproces met degeneratieve veranderingen in de zaadbuisjes, wat bij 55-60% van de zieken leidt tot atrofie en azoöspermie (geen productie van zaadvloeistof).
# Manieren van verspreiding en risicofactoren
De bron van de infectie is alleen de zieke persoon. Het virus wordt uitgescheiden met lichaamsvloeistoffen (speeksel en faryngeaal slijm).
De overdracht vindt plaats via luchtwegdruppels, en er kan ook een contact-huishoudelijk overdrachtsmechanisme zijn, maar dat is zeer zeldzaam.
Er zijn ook gevallen van overdracht via een verticaal mechanisme - van de zwangere vrouw op de pasgeborene. De pasgeborene raakt besmet van de moeder als zij de virale infectie heeft in de eerste 3 maanden van de zwangerschap.
Het virus heeft een uitzonderlijk hoge besmettelijkheidsgraad, die bijna 100% bereikt.
Specialisten beschouwen twee hoofdmechanismen voor besmetting van een persoon met Virus Parotitidi:
- Directe binnendringing van het virus in de speekselkanalen en klieren. Na binnenkomst begint de replicatie (vermeerdering van het virus), gevolgd door hematogene verspreiding (binnenkomst in het bloed) en virëmie met aantasting van verschillende organen.
- Het virus dringt via de keel binnen, gevolgd door virëmie en secundaire aantasting van de speekselklieren en andere inwendige organen.
Beide mechanismen treffen ook de inwendige organen.
Het virus wordt gemakkelijk overgedragen door nauw contact en daarom zijn er veel risicofactoren.
Sommige daarvan zijn:
- Leeftijd: Kinderen tussen 5 en 15 jaar, vooral degenen die niet gevaccineerd zijn, lopen een groot risico op infectie.
- Zwak immuunsysteem: Immunogecompromitteerde patiënten die chemotherapie en bestraling ondergaan, hiv-patiënten en mensen met chronische ziekten lopen ook een hoger risico op infectie.
- Nauw contact: Epidemische parotitis verspreidt zich op drukke plaatsen zoals scholen, kinderdagverblijven, instellingen en andere plekken waar mensen nauw contact hebben.
- Veroudering: Ouderen met een verzwakt immuunsysteem lopen ook een groter risico.
Kennis van risicofactoren en het toedienen van een vaccin verminderen de ziekte en de daaropvolgende complicaties aanzienlijk.
# Symptomen van epidemische parotitis
De incubatieperiode (de periode van virusvermeerdering) duurt tussen de 11 en 23 dagen.
Bij een deel van de patiënten ontstaan milde symptomen:
- Lichte verhoging van de temperatuur
- Anorexie (verlies van eetlust)
- Fotofobie (gevoeligheid voor licht)
- Angina (keelpijn)
- Lichte diarree.
Bij de overige geïnfecteerden verloopt de ziekte met hoge koorts, pijn bij het slikken en zwelling van één van de speekselklieren - parotitis. Na enkele dagen wordt ook de andere parotisklier aangetast.
Er is moeilijkheid met kauwen en slikken, gepaard gaand met plotseling verlies van eetlust.
Bij sommige patiënten worden ook andere speekselklieren - onderkaaks en ondertong - aangetast, wat leidt tot een karakteristieke diffuse zwelling in de nek, bekend bij oudere generaties als “bof”.
Naast de klierstructuren kan de ziekte ook andere delen van het lichaam aantasten, wat leidt tot diverse complicaties.
# Mogelijke complicaties

De complicaties zijn zeldzaam en houden vooral verband met secundaire bacteriële superinfectie.
Complicaties kunnen zijn:
- Aantasting van het centrale zenuwstelsel (serieuze meningitis of ontsteking van de membranen die de hersenen bedekken): Serieuze meningitis veroorzaakt hoofdpijn, stijve nek, fotofobie, misselijkheid, braken en meer. Daarnaast kan bof, zij het zelden, leiden tot een zeer ernstige aandoening genaamd “bof-encefalitis”, die verlamming van de aangezichtszenuwen en coma kan veroorzaken.
- Orchitis (ontsteking van de testikels): Komt voor bij ongeveer 30% van de adolescenten en wordt gekenmerkt door hoge koorts, zwelling van één of beide testikels en pijn in het gebied. Kan leiden tot degeneratieve veranderingen in de testikels en azoöspermie;
- Ooforitis (ontsteking van de eierstokken): Bij jonge meisjes komt deze aandoening voor, die kan leiden tot onvruchtbaarheid.
- Pancreatitis (ontsteking van de alvleesklier): Komt voor bij ongeveer 5% van de patiënten met bof. Kenmerkend zijn hevige buikpijn, braken, diarree en meer.
- Bij zwangere vrouwen ontstaan verschillende misvormingen van de foetus.
- Pneumonie: Treedt op door een verzwakt immuunsysteem.
- Otitis: Ontsteking van het middenoor, leidend tot infectie en gehoorverlies.
- Diabetes: Het ontstaat door beschadiging van de alvleesklier. De insulinesecretie wordt verstoord en het risico op type 1 diabetes neemt toe.
Omdat bof een ernstige ziekte is die tot ernstige complicaties kan leiden, is het belangrijk om bij de eerste symptomen een arts te bezoeken voor tijdige behandeling en het voorkomen van complicaties.
# Is er een vaccin

Er is een bofvaccin dat in 1970 is ontwikkeld ter preventie van de ziekte.
Het wordt MMR genoemd - het is een drievoudig vaccin dat beschermt tegen mazelen, bof en rodehond. Het vaccin bestaat uit verzwakte, levende virussen die zich na vaccinatie vermenigvuldigen.
Het wordt intramusculair toegediend en kan meestal samen met andere vaccins worden gegeven zonder de compatibiliteit en effectiviteit te beïnvloeden.
De maatregelen van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zijn gericht op het vaccineren van een maximaal aantal kinderen en jongeren om de verspreiding van de ziekte te beperken. De resultaten zijn zeer goed, vooral in ontwikkelde landen.
In Bulgarije worden twee doses van het vaccin toegediend, als onderdeel van de verplichte vaccinatiekalender.
Het vaccin tegen mazelen, bof en rodehond is verplicht en biedt langdurige bescherming tegen het virus.
Volgens de vaccinatiekalender van de Republiek Bulgarije wordt de eerste dosis van het bofvaccin toegediend op 13 maanden leeftijd, en de tweede dosis is een herhalingsvaccinatie die wordt toegediend op 12-jarige leeftijd. Ook volwassenen kunnen worden gevaccineerd.
Leeftijd van het kind |
Vaccin |
Tegen welke ziekten is het gericht |
48 uur na de geboorte |
BCG |
Tuberculose |
Binnen 24 uur na de geboorte |
HepB1 |
Hepatitis B |
2 maanden na de geboorte |
Hexavalent |
Difterie, kinkhoest, poliomyelitis, Haemophilus influenzae type B, hepatitis B |
3 maanden |
Hexavalent |
Difterie, kinkhoest, polio, Haemophilus influenzae type B, hepatitis B |
4 maanden |
Hexavalent |
Difterie, kinkhoest, polio, Haemophilus influenzae type B, hepatitis B |
12 maanden |
PCV |
Pneumokokkeninfecties |
13 maanden |
MMR |
Mazelen, bof, rodehond |
16 maanden |
Hexavalent |
Difterie, kinkhoest, polio, Haemophilus influenzae type B, hepatitis B |
6 jaar |
DTPa-IPV |
Difterie, tetanus, kinkhoest, polio |
12 jaar |
MMR |
Herimmunisatie voor mazelen, rodehond, bof |
12 jaar |
HPV |
Menselijke papillomavirus |
17 jaar |
Td |
Tetanus, difterie |
Elke 10 jaar na de 25e verjaardag |
Td |
Tetanus, difterie |
Tabel met het vaccinatieschema van de Republiek Bulgarije
# Preventieve maatregelen bij contact met een bofpatiënt
Er zijn enkele belangrijke maatregelen die moeten worden nageleefd bij contact met iemand die besmet is met het bofvirus.
Ze zijn als volgt:
- Isolatie van de zieke - de besmette persoon moet minimaal 1 week onder toezicht worden geplaatst en geïsoleerd.
- Vermijding van nauw contact - deel geen persoonlijke spullen, bestek en glazen met de zieke.
- Vaccinatie - zorg ervoor dat u beide doses van het vaccin tegen mazelen, rodehond en bof hebt gekregen.
- Houd een goede persoonlijke hygiëne aan - gebruik regelmatig zeep en desinfectiemiddelen bij het wassen van de handen.
- Reinig de oppervlakken - volledige desinfectie van oppervlakken en voorwerpen waarmee de zieke in contact is geweest.
Door de bovenstaande maatregelen te volgen, beperkt u de verspreiding van de infectie.
# Diagnostiek en tests
De diagnose "bof" wordt voornamelijk gesteld op basis van het medisch onderzoek.
De arts zal een grondig onderzoek van de patiënt uitvoeren en speciale aandacht besteden aan tekens die wijzen op ontsteking in het gebied van de oorspeekselklieren en andere speekselklieren. Bij kinderen is het belangrijk ook de kinderlijke genitaliën te controleren, omdat bof vaak orchitis en oöforitis veroorzaakt.
Naast zwelling en pijn in de genoemde gebieden zal de specialist zoeken naar buikpijn en tekens van ontsteking van de hersenvliezen.
Er zullen ook verschillende laboratoriumtests nodig zijn om de diagnose te bevestigen. Er zullen routinematige bloedonderzoeken, urine- en biochemische tests worden aangevraagd om de aanwezigheid van het virus in het lichaam tijdens of na de ziekte vast te stellen.
# Hoe wordt bof behandeld
De behandeling van bof is symptomatisch. Dit betekent dat het gericht is op het verlichten van klachten en kan worden uitgevoerd in poliklinische omstandigheden (thuis), zonder dat de patiënt in het ziekenhuis hoeft te worden opgenomen.
We zullen enkele van de belangrijkste behandelmethoden bekijken.
# Dieet, hydratatie en rust

Volwaardige voeding en het drinken van veel vloeistoffen (3-4 liter per dag) zijn van groot belang om de virale infectie te bestrijden. Ook wordt langdurige rust aanbevolen voor de zieke.
# Inname van pijnstillers en koortsverlagers
Er kunnen medicijnen worden ingenomen om de temperatuur te verlagen en de pijn te verlichten. Ze verminderen pijn en zwelling in de ontstoken weefsels. Paracetamol en ibuprofen zijn geschikt. Het gebruik van aspirine wordt vermeden, vooral bij kinderen, omdat het kan leiden tot complicaties zoals het Reye-syndroom (zeldzaam, maar levensbedreigend).
# Inname van voedingssupplementen en kruiden

Aangezien de behandeling symptomatisch is, zal de aanvullende inname van immuunstimulerende voedingssupplementen en kruiden bijdragen aan een snellere oplossing van het probleem en de functies van het immuunsysteem stimuleren.
Hier zijn enkele natuurlijke rijkdommen die u kunt gebruiken als aanvulling op de therapie van parotitis.
# Vitamine C
Vitamine C kan worden genoemd als de "beste vriend" van het immuunsysteem. Met zijn krachtige antioxidanteigenschappen versterkt het de beschermende functies van het lichaam en draagt het bij aan de strijd tegen bof.
# Zink
Zink is het op één na meest voorkomende mineraal in ons lichaam. Zijn gunstige eigenschappen ondersteunen het immuunsysteem in de strijd tegen virale infecties. Het vermindert ontstekingen en verbetert het regeneratieproces.
# Astragalus

Het kruid Astragalus is een krachtige adaptogeen en immuunstimulator, dat al eeuwenlang wordt gebruikt in de volksgeneeskunde. De antivirale en ontstekingsremmende eigenschappen maken het een waardige "strijder" tegen epidemische bof. Door de natuurlijke afweer van het lichaam te versterken vermindert Astragalus de symptomen van ontsteking, pijn en zwelling van de klierachtige structuren.
# Wanneer een arts te raadplegen
U moet medische hulp zoeken als u merkt dat de symptomen niet verbeteren of als er nieuwe symptomen optreden:
- Roodheid van de ogen
- Onophoudelijk braken en misselijkheid
- Ernstige hoofdpijn
- Aanhoudende stijfheid in de nek
- Pijn en zwelling in de testikels.
# Conclusie
Bof is een besmettelijke ziekte, veroorzaakt door infectie met het bofvirus. De symptomen treden op ongeveer 11-23 dagen na het binnendringen van het virus in het lichaam.
Het begin van de ziekte omvat milde symptomen zoals koorts, lichte buikpijn en hoofdpijn. Daarna ontstaat zwelling van de klierachtige structuren, voornamelijk van de oorspeekselklieren.
Bof kan ook andere inwendige organen aantasten, waarbij de testikels het vaakst worden getroffen, waar een ernstige ontsteking optreedt.
Sinds 1970 is er een vaccin tegen bof, rodehond en mazelen. Vaccinatie is verplicht in de Republiek Bulgarije en is opgenomen in de immunisatiekalender van het land. Het wordt toegediend op de 13e maand en een herhalingsvaccinatie wordt gegeven op 12-jarige leeftijd.
Er zijn verschillende methoden om bof te diagnosticeren, maar de behandeling is nog steeds alleen symptomatisch. U kunt voedingssupplementen en kruiden gebruiken om de functies van het immuunsysteem te verbeteren en de symptomen gemakkelijker te verlichten.
# Veelgestelde vragen

# Hoe ernstig is de ziekte bof
Bij kinderen verloopt de ziekte relatief mild, maar bij volwassenen kan het zeer ernstig zijn en met complicaties.
# Is droogte in de mond een veelvoorkomend symptoom bij bof
Bij epidemische bof kan droogte in de mond worden waargenomen, maar dit is geen veelvoorkomend symptoom. De droogte wordt veroorzaakt door zwelling van de speekselklieren en verminderde speekselproductie.
# Hoe heet het vaccin tegen bof
Het vaccin tegen bof wordt MMR-vaccin genoemd, en de WHO moedigt het gebruik ervan in alle landen breed aan en beveelt het aan. De naam komt van de afkorting van de drie ziekten waarvoor het bedoeld is - Measles (mazelen), Mumps (bof) en Rubella (rodehond). Dit gecombineerde vaccin is ook opgenomen in de immunisatiekalender van de Republiek Bulgarije en wordt in twee doses toegediend - op 13 maanden en op 12-jarige leeftijd. Bij een gemiste dosis (ongeacht de reden) kan en is het raadzaam om deze vaccinatie op een later moment in het leven alsnog te geven, maar na overleg met een immunoloog of een andere arts.
1 reactie
Полезно четиво! Важно е хората да знаят, че това не е безобидна детска болест, а може да има сериозни последствия, особено при мъжете.
Laat een reactie achter