- # Wat is kinderverlamming
- # Manieren van verspreiding en risicofactoren
- # Symptomen van poliomyelitis
- # Stadia van kinderverlamming
- # Mogelijke complicaties
- # Diagnostiek en tests
- Geschikte supplementen bij poliomyelitis
- # Behandelmethoden
- # Preventie en vaccinatie
- # Wanneer een arts te raadplegen
- # Conclusie
- # Veelgestelde vragen
Polio behoort tot de groep van neuro-infecties.
Neuro-infecties zijn een groep infectieziekten die voornamelijk het zenuwstelsel aantasten. Ze worden veroorzaakt door verschillende pathogenen zoals bacteriën, virussen, schimmels en andere. Ze kunnen op verschillende manieren worden overgedragen, afhankelijk van de veroorzaker.
In dit artikel besteden we aandacht aan poliomyelitis, ook bekend als kinderverlamming.
Hoe het ontstaat, wat de symptomen van de ziekte zijn, wat de belangrijkste maatregelen zijn om infectie te voorkomen en hoe ermee om te gaan, leert u in dit artikel.
# Wat is kinderverlamming
Poliomyelitis is een acute infectieziekte, veroorzaakt door de drie typen poliovirussen. Het verloopt met asymmetrische slappe spierverlammingen en plegieën.
Poliomyelitis wordt veroorzaakt door een RNA-virus dat behoort tot de groep van enterovirussen.
De ziekte is zeer besmettelijk en treft voornamelijk vooral jonge kinderen.
# Manieren van verspreiding en risicofactoren
De mens is de enige bron van besmetting. De overdracht van het virus vindt plaats via een luchtweg- en fecaal-orale route.
Het poliovirus wordt overgedragen via:
- Vervuilde handen
- Verontreinigde voedingsmiddelen
- Water
- Insecten en anderen.
De ziekte komt wereldwijd voor en heeft een voorjaars-zomerseizoen. Poliomyelitis treft voornamelijk kinderen tot 5 jaar, maar ook volwassenen kunnen ziek worden, waarbij de ziekte bij hen ernstiger verloopt.
Het virus dringt binnen en vermenigvuldigt zich in de neus-keelholte en de aangrenzende lymfeklieren. Daarna verspreidt het zich naar andere klieren in het lichaam, zoals de amandelen en de diepe halslymfeklieren.
Het poliovirus treft bepaalde hersenstructuren - de voorhoorns van het ruggenmerg, de grote piramidale cellen, de subcorticale kernen van het cerebellum en de hypothalamus.
De risicofactoren voor het ontstaan van de ziekte omvatten een aantal omstandigheden zoals:
- Ontbreken van vaccinatie bij kinderen
- Leven in gebieden met slechte hygiëne
- Verzwakt immuunsysteem
- Zwangerschap en nog veel meer.
# Symptomen van poliomyelitis
De incubatieperiode van de ziekte is ongeveer 5-35 dagen. De ziekte verloopt in twee hoofdvormen - niet-verlammend en verlammend.
# Niet-verlammend
De niet-verlammende vorm van poliomyelitis tast het zenuwstelsel niet aan bij de besmette persoon.
Het heeft verschillende subvormen:
- Inaparente: Deze vorm verloopt zonder symptomen. Het virus blijft in de toegangspoort (neus-keelholte) en replikeert niet. Deze vorm wordt door specialisten gedefinieerd als virusdragerschap vanwege het ontbreken van klinische symptomen.
- Abortieve vorm: Deze vorm verloopt met koorts, ontsteking van de bovenste luchtwegen, milde diarree, verminderde eetlust en vermoeidheid.
- Meningeale vorm: De leidende symptoom hier is meningo-radiculair prikkeling (ontwikkeling van serieuze meningitis). Deze vorm begint acuut met hoge koorts, misselijkheid, braken, hoofdpijn. Daarnaast wordt nekstijfheid en positieve tekenen van Kernig en Brudzinski waargenomen (symptomen voor het vaststellen van ontsteking van de hersenvliezen).
De niet-verlammende vorm verschijnt bij 4-8% van de met poliovirus besmette personen. Dit is de vaker voorkomende vorm, in tegenstelling tot de verlammende vorm, die slechts 1% van de zieken, maar heeft ernstigere gevolgen.
# Verlammende vorm
De verlammende vorm van poliomyelitis wordt gekenmerkt door aantasting van het zenuwstelsel.
Afhankelijk van de lokalisatie kan het verschillende vormen aannemen: spinaal, bulbaar, pontien en gemengd - pontospinaal, bulbospinaal, bulbopontien en andere.
Hier zijn meer details over de verschillende soorten:
- Bulbaire: De bulbaire vorm verloopt ernstig met aantasting van het ademhalingscentrum. De ziekte begint acuut na een korte of afwezige pre-paralytische periode. De symptomen zijn afhankelijk van de aantasting van verschillende hersenzenuwen, maar meestal worden stoornissen in slikken en ademhalingsmoeilijkheden waargenomen, wat leidt tot kortademigheid. Ook treden veranderingen op in het cardiovasculaire systeem - er ontstaat tachycardie (verhoogde hartactiviteit). De patiënten worden angstig, gespannen en opgewonden.
- Spinobulbaire: Bij deze vorm treden verlammingen op die eerst beginnen in de onderste ledematen.
- Pontiene: Kenmerkend voor de pontiene vorm is het optreden van verlamming van de aangezichtszenuw, meestal aan één kant.
Bij een onvolledige vaccinatie kunnen ook paretische verschijnselen optreden, die een gunstig verloop hebben.
# Stadia van kinderverlamming
Kinderverlamming kent verschillende stadia, waarvan slechts een klein deel leidt tot verlamming. De meest effectieve manier om de ziekte en de complicaties te voorkomen is door middel van vaccinatie.
De stadia van poliomyelitis worden als volgt ingedeeld:
- Asymptomatische (subklinische) vorm
- Lichte of abortieve vorm
- Niet-paralytische vorm
- Postpoliomyelitis-syndroom
- Paralytische vorm, die wordt onderverdeeld in spinale, bulbaire en bulbospinale.
Elke afzonderlijke vorm verloopt in vier stadia, beginnend met het pre-paralytische stadium. Dit wordt gekenmerkt door plotselinge, scherpe temperatuurstijging. Er wordt een kenmerkende zwakte waargenomen in sommige spiergroepen van de bovenste ledematen, vermoeidheid en/of onrustige slaap.
Bij de volgende verschijnen verlammingen en daarom wordt het de paralytische vorm genoemd. In de aangetaste spiergroepen van de ledematen ontstaan pijn. Hier verschijnen ook de slappe verlammingen mono-, di-, para- en quadriparese en plegie. Spierbetrokkenheid komt voor bij bijna 90% van de patiënten.
Na het doormaken van de ziekte duurt de herstelperiode 2 tot 5 jaar.
Er wordt ook een reststadium waargenomen. Dit treedt op als er niet tijdig maatregelen worden genomen en de ziekte niet wordt behandeld. Dan veroorzaakt het deformaties en invaliditeit bij de patiënten.
# Mogelijke complicaties
Zoals hierboven vermeld, verloopt elke vorm met verschillende symptomen. De complicaties hangen ook af van de vorm van de ziekte.
# Complicaties bij asymptomatische vorm
Bij de asymptomatische vorm worden gewoonlijk geen ernstige gevolgen voor de patiënten waargenomen. Hun immuunsysteem slaagt erin het virus zelf te bestrijden zonder blijvende schade.
# Complicaties bij de niet-paralytische vorm
Omdat deze vorm van poliomyelitis verloopt met griepachtige symptomen, kan het soms leiden tot ontsteking van de hersenvliezen en het ruggenmerg, wat lijkt op serieuze meningitis.
Meningitis kan leiden tot hevige hoofdpijn, fotofobie, stijfheid van de nekspieren en meer.
# Complicaties bij verlammende vorm
De complicaties bij deze vorm zijn het ernstigst, omdat de zenuwen die de spieren innerveren beschadigd raken.
De belangrijkste complicaties zijn:
- Spieratrofie: Langdurige verlamming kan leiden tot spieratrofie en verlies van functie. Hierdoor ontstaan ook misvormingen in de ledematen.
- Verlamming - tijdelijk of permanent: Het meest kenmerkend is de aantasting van de onderste ledematen, die zich kan uitbreiden naar de spieren van het lichaam, de nek en het ademhalingssysteem.
- Scoliose en andere skeletdeformaties: Door spierzwakte of verlamming kan een kromming van de wervelkolom en botdeformaties ontstaan.
- Ademhalingscomplicaties: Wanneer de verlamming de ademhalingsspieren aantast, ontstaat ademhalingsinstabiliteit.
Dit zijn ernstige complicaties die de levenskwaliteit van een persoon na ziekte kunnen beïnvloeden.
# Postpoliomyelitis-syndroom
Het postpoliomyelitis-syndroom kan jaren na herstel van poliomyelitis optreden.
De symptomen zijn gerelateerd aan:
- Aanhoudende vermoeidheid
- Toegenomen spierzwakte
- Gewrichtspijn
- Progressieve atrofie en andere.
Het syndroom kan de levenskwaliteit aanzienlijk verslechteren. Wetenschappers veronderstellen dat het ontstaat door overbelasting van de overgebleven zenuwcellen.
# Invaliditeit
Bij ernstige gevallen van verlammende poliomyelitis kunnen blijvende invaliditeiten achterblijven als de spierfunctie niet volledig wordt hersteld.
De nadruk bij deze patiënten moet vooral en hoofdzakelijk liggen op revalidatieoefeningen. In de eindstadia, als de nodige maatregelen niet worden genomen, wordt de ademhalingsspieren aangetast en stopt de ademhaling waargenomen.
# Psychologische en sociale gevolgen
Langdurige invaliditeit of frequente noodzakelijke en langdurige revalidaties kunnen leiden tot aanzienlijke psychologische problemen.
Ze kunnen depressie, angst, sociale isolatie zijn en de kwaliteit van leven van de patiënt verder verslechteren.
# Diagnostiek en tests
De diagnostiek van poliomyelitis bestaat uit het uitvoeren van verschillende klinische, laboratorium- en diagnostische tests.
Dit zijn de belangrijkste diagnostische tests voor het stellen van de diagnose:
- Klinische kenmerken van de patiënt: De initiële diagnose wordt gesteld door een grondig medisch onderzoek door een specialist en het bekijken van de symptomen van de patiënt.
- Onderzoek van fecesmonster: De meest voorkomende en betrouwbare methode om de aanwezigheid van het poliovirus aan te tonen is het onderzoek van een fecesmonster. Het poliovirus blijft tot enkele weken na besmetting in de feces aanwezig. Er worden verschillende PCR-tests uitgevoerd om de aanwezigheid van het virus aan te tonen.
- Speekseltest: Net als bij feces blijft het poliovirus tot een week na de infectie in het speeksel aanwezig.
- Onderzoek van cerebrospinale vloeistof: Als het poliovirus de zenuwstructuren heeft aangetast, is een lumbaalpunctie (cerebrospinale biopsie) noodzakelijk. Afhankelijk van de resultaten kan de aanwezigheid van een actieve infectie worden aangetoond.
- Bloedonderzoek: Serologie van het bloed wordt gebruikt om aanwezige antilichamen tegen het poliovirus vast te stellen.
- Virale diagnostiek: Na de diagnose poliomyelitis kunnen specifieke onderzoeken worden uitgevoerd om de vorm ervan vast te stellen.
- Beeldvormend onderzoek: In gevallen waarin verlammingen aanwezig zijn, worden beeldvormende onderzoeken uitgevoerd zoals MRI of CT-scan. De tests worden gedaan om de zenuwbeschadiging te beoordelen.
Met diagnostiek kan de aanwezigheid van het virus worden vastgesteld, evenals de mate van aantasting van het zenuwweefsel.
Geschikte supplementen bij poliomyelitis
# Behandelmethoden
De behandeling van patiënten met kinderverlamming is pathogenetisch en symptomatisch en wordt bepaald door een specialist.
De patiënten worden op strikte bedrust geplaatst. Hun houding in bed moet comfortabel zijn en mag geen belasting van de ledematen veroorzaken. Actieve bewegingen van de patiënten moeten worden vermeden en ze mogen niet vermoeid raken.
Tijdens de acute fase van het virus, net voordat het zich verspreidt, kan immunoglobuline worden geïnjecteerd. Bij bulbaire vormen worden dehydrocortison-preparaten aanbevolen, die de snelle daling van de temperatuur bevorderen, de pijn verminderen en de ontwikkeling van hersenoedeem voorkomen.
Bij het optreden van verlammingen is het goed om de patiënten in een bepaalde houding in bed te plaatsen, zonder de ledematen te belasten.
# Pathogenetische behandeling
De pathogenetische behandeling wordt uitgevoerd met anticholinesterase-preparaten. Deze preparaten hebben een vaatverwijdende, spasmolytische en hypotensieve werking en oefenen een stimulerende invloed uit op het ruggenmerg.
Bij ademhalingsproblemen wordt aspiratie en intubatie van patiënten uitgevoerd om de inspanning van de ademhalingsspieren te verminderen.
# Symptomatische behandeling
Symptomatische behandeling wordt uitgevoerd met analgetica en antipyretica. Daarnaast biedt ook natuurlijke geneeskunde hier ondersteuning.
Verschillende voedingssupplementen en kruiden voor het zenuwstelsel kunnen de symptomen van poliomyelitis positief beïnvloeden.
Deze supplementen en kruiden kunnen zijn:
- Vitamine B6: Vitamine B6 is een krachtig voedingssupplement dat het immuunsysteem en het zenuwstelsel versterkt. Het ondersteunt de vorming van de myelineschede en neurotransmitters. Het vermindert ontstekingen en versterkt de energiestofwisseling, wat indirect bijdraagt aan een snel herstel van poliomyelitis.
- Vitamine B12: Vitamine B12 draagt bij aan een normale zenuwfunctie, stimuleert de aanmaak van rode bloedcellen en verbetert de algehele lichaamsfunctie. Het gebruik ervan bij kinderverlamming helpt beschadigde zenuwen te regenereren en vermindert spierzwakte veroorzaakt door zenuwbeschadiging. Het opnemen van B12 in uw dieet versnelt het herstel van het poliovirus.
- Echinacea: Echinacea is een bekend kruid dat bekend staat om zijn immunostimulerende en ontstekingsremmende eigenschappen. Het gebruik van echinacea bij poliomyelitis helpt bij het omgaan met symptomen van spierzwakte, hoofdpijn en zenuwbeschadiging. Hoewel echinacea poliomyelitis niet geneest, is het een goed natuurlijk kruid met unieke natuurlijke eigenschappen die kunnen helpen bij de bestrijding van de infectie.
Het gebruik van voedingssupplementen en kruiden vervangt geen traditionele medische behandeling voorgeschreven door een specialist.
# Preventie en vaccinatie
Poliomyelitis is een ziekte die niet genezen kan worden, maar voorkomen kan worden door immunisatie. Immuniteit wordt bereikt na vaccinatie.
Momenteel zijn er twee soorten poliovaccins geïntroduceerd door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO): IPV (geïnactiveerd poliovirusvaccin) en OPV (levend verzwakt poliovirusvaccin).
Vaccinatie tegen poliomyelitis is opgenomen in de vaccinatiekalenders van alle lidstaten van de Europese Unie. De vaccinatie vindt in meerdere fasen plaats en wordt gegeven op de 2e maand, 4e maand, 6-18e maand en op 4-6-jarige leeftijd.
De volledige vaccinatiekuur biedt levenslange immuniteittegen het virus. De introductie van het vaccin heeft bijgedragen aan een aanzienlijke vermindering van poliovirusgevallen wereldwijd.
Jaar | Wereldwijd aantal geïnfecteerden | Opmerkingen |
1950 (voor het vaccin) | 350 000 | Groot aantal geïnfecteerden die meerdere epidemieën veroorzaken |
1960 | 100 000 | Initiële introductie van het vaccin |
1970 | 50 000 | Verhoging van vaccinatieprogramma's in ontwikkelde landen |
1980 | 10 000 | Breed gebruik van het OPV-vaccin |
1990 | 5000 | Wereldwijde vaccinatieprogramma's |
2000 | 1000 | Vaccinatiecampagnes omvatten meer dan de ontwikkelde landen |
2010 | 500 | Poliomyelitis is in veel regio's geëlimineerd |
2020 | 140 | Er zijn nog zeldzame gevallen, alleen in sommige landen van de derde wereld |
Tabel van poliomyelitisbesmettingen door de jaren heen en de ontwikkeling van het vaccin
# Wanneer een arts te raadplegen
Het raadplegen van een specialist is uiterst belangrijk, vooral als de hierboven in het artikel genoemde symptomen van het poliovirus optreden.
Als u contact heeft gehad met een zieke bij wie poliomyelitis is vastgesteld, is het belangrijk om een arts te raadplegen, zelfs als u geen symptomen heeft.
Als u gemiste vaccinaties heeft of als uw kind niet is gevaccineerd, is het belangrijk om een specialist te raadplegen over de noodzaak van vaccinatie.
# Conclusie
Poliomyelitis is een zeer besmettelijke ziekte die vooral jonge kinderen treft. De ziekte wordt gekenmerkt door verschillende vormen, waarbij elke vorm verschillende symptomen heeft.
De diagnose van poliomyelitis is een moeilijk proces dat het uitvoeren van verschillende klinische en laboratoriumtests vereist.
Het begin van de ziekte begint meestal met verkoudheidsverschijnselen, waarna het de zenuwen kan aantasten en kan leiden tot ernstigere complicaties zoals verlammingen en paresthesieën.
Er is geen behandeling voor de ernstige vormen, maar complicaties kunnen worden vertraagd en de symptomen kunnen worden verminderd met het gebruik van medicijnen, voedingssupplementen en kruiden.
Er zijn vaccins voor preventie tegen besmetting met poliomyelitis, die zijn opgenomen in de immunisatiekalenders van bijna alle landen ter wereld.
# Veelgestelde vragen
# Wat zijn de belangrijkste symptomen van het virus
De symptomen van het virus variëren afhankelijk van de vormen van de ziekte. De belangrijkste symptomen die bijna altijd aanwezig zijn, zijn koorts, hoofdpijn, vermoeidheid, stijve nek, spier- en gewrichtspijn en andere.
# Is er een behandeling voor de ziekte
Er is nog geen behandeling voor de ziekte gevonden. De belangrijkste behandeling richt zich op het verlichten van de symptomen, het verbeteren van de mobiliteit van de ledematen en het voorkomen van complicaties.
# Hoe bescherm ik mijn kind tegen poliomyelitis
De enige manier om bescherming te bieden tegen het virus is door vaccinatie. De twee belangrijkste vaccins zijn IPV en OPV. Vaccinatie moet verplicht worden uitgevoerd en daarom is het opgenomen in de vaccinatiekalenders van bijna alle landen ter wereld.
1 reactie
Страхотна статия
Laat een reactie achter