Genitale herpes: aard, symptomen en behandeling

Genitale herpes: wat is het

Genitale herpes is een veelvoorkomende seksueel overdraagbare infectie, veroorzaakt door het herpes simplex virus. De infectie wordt veroorzaakt door type 2 herpes simplex, maar in gevallen waarin er oraal-vaginaal contact is geweest, kan het ook optreden door type 1 HSV.

Genitale herpes is een virale infectie die wordt overgedragen tijdens vaginale, anale en orale seks met een besmet persoon. Eenmaal in het lichaam nestelt het virus zich in de zenuwcellen en blijft daar in een inactieve vorm.

Bij geschikte omgevingsfactoren wordt het virus geactiveerd en ontstaan er herpetische laesies. Herpetische laesies zijn pijnlijke zweren en blaren in het intieme gebied en de omliggende zones. De symptomatologie is zeer kenmerkend en omvat jeuk, branderigheid, pijn en griepachtige symptomen zoals hoofdpijn, gezwollen lymfeklieren en koorts.

Symptomen en mogelijke complicaties

Bij een groot deel van de mensen treden de symptomen op van 2 tot 12 dagen na het eerste contact met het virus. Bij sommigen ontbreekt symptomatologie echter en zij kunnen het virus overdragen zonder te vermoeden dat ze besmettelijk zijn.

De eerste uitbraak van de infectie is het zwaarst. Er verschijnen zweren en blaren op de geslachtsdelen, anus en omliggende zones. De zweren kunnen jeuken, branderig en pijnlijk zijn, vooral tijdens of na het urineren.

Er kunnen symptomen optreden die lijken op die van een verkoudheid - zieken klagen over hoge koorts, gezwollen lymfeklieren, lichaamspijn en vermoeidheid.

De overgang van het virus van een inactieve naar een actieve vorm vindt plaats als gevolg van verschillende factoren zoals stress, een verzwakte immuunsysteem of verschillende ziekten.

Het negeren van de aandoening kan leiden tot ernstige complicaties, zoals:

• Psychologische problemen: De emotionele stress die gepaard gaat met HSV-2 kan leiden tot angst, depressie en problemen met de partner.
• Neonatale herpes (herpes van de pasgeborene): Als zwangere vrouwen drager zijn van de herpesinfectie en er actieve laesies zijn, kan het virus worden overgedragen op de foetus. Dit leidt tot ernstige gevolgen, waaronder neurologische complicaties en de dood van de foetus.
• Besmetting van uw partner: Als u lijdt aan HSV-2, is het risico om het over te dragen aan uw seksuele partner, zelfs als u geen symptomen heeft, hoog.
• Verhoogd risico op andere seksueel overdraagbare aandoeningen: De aanwezigheid van open zweren of een zwak immuunsysteem verhoogt het risico op besmetting met andere seksueel overdraagbare infecties, waaronder HIV.

Preventie, tijdige diagnose en effectieve behandeling zijn van essentieel belang om deze complicaties te vermijden.

Oorzaken van het verschijnen

Genitale herpes wordt veroorzaakt door herpes simplex virussen: HSV type 1 (vaker de veroorzaker van herpes op de lippen) en HSV type 2 (de belangrijkste veroorzaker van genitale herpes).

 

Snel toevoegen    

Astragalus - Tinctuur

53 reviews

€7,95

 

Snel toevoegen    

Kruidvlier - tinctuur

48 reviews

€7,95

De herpes simplex virussen komen het lichaam binnen via de slijmvliezen. Het slijmvlies bestaat uit dunne lagen weefsel die de openingen van het lichaam bedekken. Het bevindt zich in de neus, mond en geslachtsdelen.

HSV 1 en HSV 2 kunnen worden aangetroffen in de lichaamsvloeistoffen van virusdragers zoals speeksel, vaginaal secreet of sperma.

Overdracht en risicofactoren

Zoals hierboven vermeld, is genitale herpes een seksueel overdraagbare aandoening. Het wordt overgedragen tijdens seksueel contact - tijdens vaginale, anale of orale seks met een besmet persoon.

Er zijn verschillende risicofactoren die het risico op besmetting met HSV 2 verhogen:

• Groot aantal partners: Bij een groot aantal seksuele partners, zonder gebruik van beschermende middelen, is het risico op besmetting hoger.
• Eerder doorgemaakte seksueel overdraagbare aandoeningen: Bij eerder doorgemaakte aandoeningen van dit type is het lichaam gevoeliger voor een nieuwe infectie.
• Vrouwelijk geslacht: Herpes komt vaker voor bij vrouwen vanwege het grotere oppervlak van het genitale gebied.
• Zwakte van het immuunsysteem: Als gevolg van chronische ziekten en stress kan het immuunsysteem verzwakken en wordt het lichaam gevoeliger voor infecties. Daarom lijden mensen met immuundeficiënties vaak aan problemen gerelateerd aan herpesvirussen.

Preventie bij herpes simplex type 2 is van uitzonderlijk belang. Het gebruik van beschermende middelen, het verminderen van het aantal seksuele partners en het vermijden van seksuele contacten tijdens een actieve periode van herpes zijn slechts enkele van de preventieve maatregelen die helpen om de ziekte te voorkomen. Goede communicatie met de intieme partner en regelmatige medische controles zijn ook belangrijk.

Diagnose en testen

De diagnose van genitale herpes begint met een lichamelijk onderzoek en een anamnese van het verschijnen en de duur van de symptomen. Als u een actieve uitbraak heeft zoals een zweer of blaar op de huid en slijmvliezen van de geslachtsdelen, zal de behandelende arts een wattenstaafje gebruiken om over de laesies te wrijven om een monster te nemen voor PCR.

PCR (polymerasekettingreactie) is een geavanceerde laboratoriumtest waarmee de aanwezigheid van een virale infectie zoals HSV-2/HSV-1 kan worden vastgesteld. Deze methode wordt vaker gebruikt dan de kweek van een virale cultuur, omdat het nauwkeuriger en sneller is voor recent ontstane herpetische uitbraken.

In gevallen waarin er geen zichtbare symptomen zijn, kunnen bloedonderzoeken voor serologie worden uitgevoerd. Serologische tests detecteren de antilichamen die het lichaam heeft geproduceerd om het HSV-2 of HSV-1 virus te bestrijden.

De meest onderzochte antilichamen zijn IgG en IgM, waarbij IgG (immunoglobuline G) specifieker is voor een oude infectie. Immunoglobuline G onderscheidt ook HSV-1 van HSV-2, waardoor duidelijk wordt of u een orale of genitale infectie heeft.

Deze tests kunnen alleen aantonen of er een infectie met genitale herpes is, maar kunnen geen gedetailleerde informatie geven, zoals hoe lang de infectie aanwezig is en wanneer er nieuwe uitbraken zullen zijn. Diagnose is belangrijk voor het nemen van preventieve maatregelen en passende behandeling van de ziekte.

Behandeling

Hoewel het virus niet volledig kan worden verwijderd en u niet het meest effectieve medicijn voor genitale herpes zult vinden, vermindert de behandeling de frequentie van het verschijnen van herpetische uitbraken en verlicht de symptomatologie. De behandeling van genitale herpes is gecombineerd en omvat verschillende medicijnen en methoden.

Crèmes

Crèmes voor lokaal gebruik worden vaak gebruikt bij de aanwezigheid van genitale herpes. Hoewel ze minder effectief zijn in vergelijking met antivirale crèmes voor orale herpes, verlichten ze toch de symptomatologie.

Antivirale crèmes die aciclovir bevatten verminderen de pijn en het ongemak bij een actieve herpesinfectie, maar versnellen niet het genezen van de zweren en voorkomen niet het verschijnen van nieuwe uitbraken. Voor een optimaal resultaat schrijven artsen orale antivirale medicijnen voor die een algemene werking hebben tegen de infectie.

Zalven

Lokale zalven die penciclovir of aciclovir bevatten kunnen direct op de zweren worden aangebracht om de pijn en het ongemak in het getroffen gebied te verminderen. Antivirale zalven remmen de replicatie van het virus en onderdrukken het verschijnen van nieuwe uitbraken. Ze dragen ook bij aan een snellere genezing van de zweren.

Crèmes en zalven worden gebruikt als aanvulling op de orale antivirale therapie.

Overige

Veranderingen in levensstijl, het omgaan met hoge stressniveaus, gezonde voeding en voldoende rust kunnen uw immuunsysteem versterken. Een gezond immuunsysteem vermindert het verschijnen van herpetische uitbraken.

Raadpleeg altijd een specialist voordat u begint met welke vorm van therapie dan ook voor genitale herpes.

Wanneer een arts raadplegen

U moet medische hulp zoeken als herpetische uitbraken vaker beginnen te verschijnen en de symptomatologie verergert. Het verschijnen van nieuwe symptomen of het uitblijven van verbetering na een behandelingskuur is ook zorgwekkend.

Deskundig advies is essentieel als u een zwangerschap plant of zwanger bent, omdat genitale herpes een groot risico vormt voor de foetus. De arts zal u de nodige richtlijnen geven en een passende behandeling voorschrijven, gericht op het verminderen van symptomen en het voorkomen van de verspreiding van het virus.

Conclusie

Genitale herpes is een seksueel overdraagbare aandoening, veroorzaakt door het herpes simplex virus. Kenmerkend voor de ziekte is het verschijnen van pijnlijke en jeukende zweren en blaren, die binnen een periode van 2 tot 12 dagen verdwijnen.

Hoewel er geen algemene behandeling voor de herpesinfectie is, bestaan er tegenwoordig innovatieve behandelmethoden met verschillende antivirale therapieën die de symptomen verlichten en beschermen tegen het verschijnen van herpetische laesies.

Het gebruik van beschermende middelen vermindert het risico op overdracht van de infectie. Het behouden van een stabiel immuunsysteem vermindert het risico op complicaties en zorgt voor een snellere genezing van de zweren.

Regelmatige onderzoeken, medische controles en open communicatie met uw partner zijn van uitzonderlijk belang om een goed leven te leiden, ondanks de aanwezigheid van genitale herpes.

Veelgestelde vragen

Kan ik besmet raken met herpes op de penis?

Ja, herpes op de penis is een vorm van genitale herpes, meestal veroorzaakt door het herpes simplex virus type 2. Het virus wordt overgedragen door direct contact tijdens anale, vaginale of orale seks. Als u symptomen van genitale herpes heeft, moet u medische hulp zoeken.

Is genitale herpes gevaarlijk tijdens de zwangerschap?

Genitale herpes kan zeer gevaarlijk zijn tijdens de zwangerschap, vooral als de zwangere vrouw een actieve uitbraak heeft tijdens de bevalling. Dit kan leiden tot ernstige schade aan het zenuwstelsel van de foetus.

Hoe bescherm ik mezelf tegen genitale herpes?

Preventie van genitale herpes volgt enkele basisprincipes - het gebruik van beschermende maatregelen, het vermijden van seksuele contacten tijdens een herpetische uitbraak, het beperken van het aantal seksuele partners, regelmatige medische controles, open communicatie met de partner en andere.